Saturday, April 26, 2014

Πράσινο. Πράσινο παντού...

Καλό μεσημέρι!
Χρόνια πολλά! Ελπίζω να είστε όλοι καλά.
Η Άνοιξη είναι εδώ και το αττικό φως είναι το κάτι άλλο!
Το να βολτάρεις μέσα στην πόλη σου προσφέρει ηρεμία ακόμα και αν τα αυτοκίνητα κινούνταν γύρω σου με ιλιγγιώδης ρυθμούς. Έτσι για μένα η έκπληξη και η χαρά ήταν μεγάλη, όταν είδα το αγαπημένο μου δέντρο, από γυμνό να γεμίζει βλαστούς.
One of the biggest rewards! #More #Green #Now #Instamood #Kalimera
Photo Credit: Me (Instagram)
Μόνο μια φράση νομίζω περικλείει όλη την ουσία.
Πράσινο. Πράσινο παντού...



Thursday, April 3, 2014

Poem: You Keep...

Hello Everyone,
Some dark places need our attention in order to grasp the light.
Will you follow?

You keep my lips sealed
Two birds trapped in agony
Their wings broken
They cannot fly

You keep my eyes shut
Two sunrises burst to life
Only to be taken back

I won't cry
I won't cry

You keep my love at bay
You check, you pat
then you go away

So awful, yet I sway

You keep me prisoner
In a small room
Alone in the dark
You seem to appreciate
My silent prayers

You keep me chained
Yet, I found the key
To be free
When you will be back
The epic battle
will define
Who will be lost
Who will be alive

Tuesday, March 25, 2014

Ποίημα: Αγαπώ όλα εκείνα...

Καλό μεσημέρι και χρόνια πολλά!
Διπλή εορτή σήμερα. Καλό είναι να θυμόμαστε, να συνειδητοποιούμε και να αγαπάμε...

Image and video hosting by TinyPic

Αγαπώ όλα εκείνα που έγιναν για μένα
χωρίς εμένα

Αγαπώ όλα εκείνα που φαντάζουν μικρά
και ασήμαντα

Αγαπώ όλα εκείνα που τρομάζουν
τους περισσότερους

Αγαπώ όλα εκείνα που κάποιος ξέχασε
μα εγώ θυμάμαι

Αγαπώ όλα εκείνα τα σ'αγαπώ που έμειναν
φράσεις ανείπωτες στα σκοτεινά δρομάκια του μυαλού σου

Αγαπώ όλα εκείνα που σε έκαναν
αυτό που είσαι σήμερα

Αγαπώ όλα εκείνα που με θυμώνουν
γιατί μου μαθαίνουν τι είναι αυτά που με γαληνεύουν

Αγαπώ όλα εκείνα τα χαμόγελα σου
που δε γνωρίζεις ότι μου χάρισες

Αγαπώ όλα εκείνα που μας καθόρισαν
μα δεν παίρνουμε ποτέ στα σοβαρά

Αγαπώ όλα εκείνα τα όνειρα που σκότωσες
μα εγώ ανασύρω από τα δέντρα

Αγαπώ όλα εκείνα...

Αγαπώ...

Monday, March 3, 2014

Διήγημα: Η ροή των πραγμάτων.

Καλησπέρα,
Συμμετέχοντας στην εβδομάδα Ebookgr φέτος αποφάσισα να γράψω ένα διήγημα.
Απολαύστε το!




Κοίταξα το τετράδιο και άφησα το εαυτό μου ελεύθερο. Τόσα πολλά ήταν μέσα στο μυαλό μου. Ήθελα να βγάλω κάτι από πάνω μου. Να αφήσω κάποιο από τα βάρη μου πίσω. Πήρα το στυλό. Ξεκίνησα να γράφω…

Με άφησες μόνη να περιπλανιέμαι. Το ήξερες από την πρώτη στιγμή που με κοίταξες, ότι είμαι δύσκολο φορτίο. Το γνώριζες, αλλά με άφησες να ζήσω την ψευδαίσθηση ότι έστω για λίγο ήσουν δικός μου.

Οι άνθρωποι ζούμε με τις ψευδαισθήσεις μας. Μέχρι να φάμε τα μούτρα μας και να δούμε πως είναι ο κόσμος εκεί έξω, πραγματικά.

Πραγματικά, σ’αγάπησα. Δεν αναρωτήθηκα ποτέ γιατί το έπραξα. Η αγάπη δεν είναι ζυγαριά για να ζυγίζεις ένα χέρι και ένα πόδι στην μια μεριά, και απέναντι να βάζεις την καρδιά του άλλου.

Όμως στην κυνική εποχή που ζούμε, όλα έχουν έναν αντίτιμο για ορισμένους. Όλα. Στην περίπτωση μας το αντίτιμο για την δική μας επαφή ήταν να γνωρίσεις αυτή που εντέλει σε ενδιέφερε. Μέσω εμένα. Αντί για μένα.

Εφόσον αυτός ήταν ο στόχος σου. Όσο περίεργο και αν ακουστεί στα δύσπιστα και έκπληκτα αυτιά σου, επιθυμώ για σένα να βρεις την δικαίωση.

Την δικαίωση που σου αρμόζει. Όχι για μένα. Όχι για σένα. Αλλά για την γαμημένη ροή των πραγμάτων. Πιστεύω σε αυτή την μυστήρια συμπαντική δικαιοσύνη. Αυτή που όλα τα κινεί, μα εμείς οι κοινοί θνητοί δεν έχουμε ανοιχτά τα μάτια για να την δούμε. 

Γαμημένη υπεροψία! Να υπάρχουν τόσα εκεί έξω και να αρνείσαι να τα δεις. Nα τα αμφισβητείς! Πάντα να αμφισβητείς. Την γη, τον ουρανό, το μπλε του ουρανού, εσένα, εμένα!

Εμένα…

Με θεώρησες ένα χαρτί που έπρεπε να κάψεις. Την αυτοκαταστροφική σου φύση, δύσκολα την δαμάζεις. Όταν κάποιος πρέπει να σε εγκαταλείψει, το σχεδιάζεις μαστόρικα. Το σχεδιάζεις να φαίνεται ότι φταίει ο άλλος. Στην περίπτωση μας εγώ. Δε σε νοιάζει τίποτε. Δεν σταματάς πουθενά.

Ακούγονται όλα τόσο κλισέ; Μα είναι κλισέ. Σαν ένας άλλος συγγραφέας αποδομείς τον εαυτό σου και τον αναδομείς όπως θέλεις. Δε χρειάζεσαι τίποτε άλλο παρά το καλογραμμένο σενάριο που έχεις στο μυαλό σου.

Μερικές φορές απορώ με σένα. Απορώ για όσα έχεις πράξει. Απορώ πως έπεσα στην παγίδα σου. Μια ακόμα γυναίκα στην μαύρη σου ατζέντα. Θύμα της ανθρώπινης ανάγκης για επαφή. Θύμα των ψεμάτων.

Θύμα….

Θύμα…

Θύμα…

Γαμώ τα θύματα και γαμώ το κεφάλι μου!

Πως το έκανα αυτό στον εαυτό μου;

Να καταλήξω εγώ, το εξυπνοπούλι θύμα;

Όσο ζεις μαθαίνεις θα μου πεις. Και εγώ στωικά θα σε κοιτάξω με βλέμμα απορίας για άλλη μια φορά. Κοντολογίς θα αναλογιστώ πως κατάφερες για άλλη μια φορά να πεις κάτι τόσο απλοϊκό, την κατάλληλη στιγμή και να με αποστομώσεις. Μα πριν προλάβω να αρθρώσω μια λέξη, θα γελάσεις φαινομενικά άκακα. Θα με κοιτάξεις αθώα και με ενδιαφέρον. Θα μου χαϊδέψεις τον ώμο και θα φύγεις, έτσι ακριβώς όπως εμφανίστηκες. Αφήνοντας με μετέωρη να αφουγκραστώ τι γίνεται γύρω μου, τι γίνεται μέσα μου.

Η ροή των πραγμάτων θα με επαναφέρει στο παρόν. Σαν αέναη πυξίδα θα μου δείξει τον δρόμο για μια ακόμα μέρα χωρίς εσένα. Μα αυτή την φορά έχω εμένα. Ίσως δεν είναι πολλά, μα είναι αρκετά για τώρα.

Τελείωσα την πρόταση και σταμάτησα. Κοίταξα το τετράδιο και είχε γεμίσει. Το μόνο πράγμα που μου έδινε ευχαρίστηση είχε φτάσει στο τέλος του. Άνοιξα το συρτάρι και έβγαλα ένα καινούργιο. Το σκέφτηκα πολύ αν θα συνεχίσω σήμερα, μα άνοιξα την πρώτη σελίδα. Έγραψα μόνο μια λέξη, μετά το έκλεισα.



Αυτή την βδομάδα διαβάζω Ιστορία την περίοδο 1833 - 1843. Πρέπει να τελειώσω μια εργασία. Το επόμενο βιβλίο που θέλω να διαβάσω σε ebook είναι : The Scent of Flames της Kira A. Gold και το Ζωή μετά την ζωή της Kate Atkinson.

Η ανάρτηση αυτή γίνεται στα πλαίσια της εβδομάδας  "Διάβασε ένα ebook" (2-8 Μαρτίου).
Διαβάστε περισσότερα στο ιστολόγιο του Ηλεκτρονικού Αναγνώστη.

Friday, January 31, 2014

Another day in Paradise...

Αφιερωμένο σε όλους εκείνους που έχουν περάσει μια τέτοια μέρα...Αυτοί ξέρουν!

Να ξεκινά η μέρα σου λες κανονικά και μετά από λίγο συνειδητοποιείς ότι κάποια πράγματα δεν αλλάζουν, όσο και να προσπαθείς εσύ. Πολύ απλά γιατί κάποια πράγματα δεν είναι στο χέρι σου. Μελαγχολείς αλλά δε το βάζεις κάτω. 

Λες στον εαυτό σου, "θα περάσει και αυτό. Υπομονή..."

Στα γραφεία πρέπει να είσαι 100% συγκεντρωμένος. Έτσι φοράς το ωραίο σου χαμόγελο και συμπεριφέρεσαι σα να μην συμβαίνει τίποτε, ενώ μέσα σου συμβαίνουν τα πάντα. Εξάλλου ποιος μπορεί να καταλάβει αν κάτι δεν πάει καλά; Κανένας. Όλα καλά μέχρι εδώ; Νομίζεις...

Και η μέρα προχωρά, μα η τρέλα των γύρω σου συμβάλλει σε γιγάντωση αυτών συναισθημάτων που από το πρωί έχεις βάλει στο δωμάτιο αναμονής, μέχρι που γίνεται θύελλα. Και φτάνει εκείνη η ώρα που το μόνο που θες είναι να σηκωθείς να φύγεις. 

"Φεύγω!" ουρλιάζεις με θυμό, μα λαλιά δεν βγαίνει. Μέσα σου σπάνε καθρέφτες, καταρρέουν όλα εκείνα τα ωραία σπίτια που έχεις χτίσει, το τοπίο μοιάζει βομβαρδισμένο. Δε σε χωρά ο τόπος. Το μόνο που θέλεις είναι να πάρεις τα βουνά. 

Το μόνο που θέλεις είναι να φύγεις μακρυά, μπας και ηρεμήσεις. Ξαφνικά τα πάντα σε ενοχλούν. Ξαφνικά ο ήχος έγινε εκκωφαντικός. Δεν αντέχεις άλλο.  Ο αντίλαλος σου παίρνει τα αυτιά. 

Τυφώνας έχει ξεσπάσει μέσα σου. Όλα καταρρέουν, μέχρι να αδειάσουν τα συναισθήματα που κρύβεις. Μείνεις μόνος σου παντελώς, χωρίς φως, δίχως σκοτάδι. Απλά εσύ κάπου που τίποτε δεν έχει σημασία. 

Σφίγγεις τα χέρια και σηκώνεσαι πάνω. Μια αχτίδα φωτός σε ζεσταίνει. Ανοίγεις τα μάτια και όλα είναι όπως τα άφησες. Μόνο εσύ έχεις αλλάξει. Πάντα εσύ αλλάζεις. 

...Just another day in Paradise...


Friday, January 24, 2014

The Indie Corner: Interview with Georgina Guthrie & E-Book Contest!

Hey Everyone,
It has been a while since I have updated this column. A very talented lady is going to be the very first guest of 2014. Ladies and Gentlemen, I now present you Georgina Guthrie the author of  the Words trilogy!
The Weight of Words is her first book and it is currently out! 
I do hope you will enjoy this interview as much as I did! 

Hey Georgina, welcome to my blog. Can you please tell us a few things about yourself?
First of all, I’m grateful for the opportunity to chat about my books and writing. Thanks for inviting me!
As for me…well, I’m a wife and a mother and somehow amid all the writing I manage to hold down a full-time job. I have a terrible sweet tooth. Chocolate and wine gums are my go-to snacks. I also have a weakness for pasta—I could eat it every day—which poses problems because as I get older, I see, to be becoming quite sensitive to gluten. *sad face*

Tell us a few things about your trilogy.
It’s romantic, but also sexy. I enjoy building sexual tension between characters. While there are a few dramatic moments, the books are also witty. The characters are clever, so their banter is fun to write. I subscribe to Shakespeare’s philosophy that comic relief is a good thing.

How did you feel when you got your hands on your first book?
I had a few tears. I was out for brunch with some girlfriends, and one of them had bought The Weight of Words and wanted me to sign it. That was my first time seeing it up close. I don’t think what I wrote in her book was terribly brilliant. I was so overwhelmed by seeing the paperback for the first time.

Can you share a favorite quote from “The Weight of Words?”
An easy one is:  “The wheel may be turning, but the hamster is dead.” That’s such a great way to sum up the dead air between a certain character’s ears.
Also, I pretty much adore all of the sexual innuendos and banter between Aubrey and Daniel.

Do you have a favorite character? If you can decide, tell us why.
Penny has always been a favourite. She just says whatever comes into her head and it’s usually ridiculous, inappropriate or self-deprecating. Also, as a Brit myself, I enjoy having the opportunity to purge my inner voice through her. 
In the second and third books of the series, Patty wins, hands down. She’s Daniel’s grandmother, and she embraces the tenet that with age comes the right to say and do whatever the hell she likes. She’s wise and irreverent in equal measure and doesn’t miss a beat. 

Are you in the process for a new story or is it too soon yet?
I’m always writing. I’ve written a YA novel which I’d like to publish, but I do have a few other “grown up” stories simmering. There just aren’t enough hours in the day. *sigh*

What are you enjoying the most when you are writing?
I enjoy the way that writing teaches me about myself. I often don’t know how I truly feel about something until I start exploring the concept in my writing.

1    Tell us a nicest that happened with one of your readers.
Readers have done some incredible things over the years, from creating mixed media paintings, to making me jewelry based on my books. Someone even wrote a song inspired by one of the characters’ actions. I’m always amazed by people’s creativity and their willingness to share their art with me.

2       What book did you read this past month?
I finally finished Allegiant I had to keep putting it down because I knew what was coming. 
I’m currently reading Purple Hibiscus, but it’s slow going as I’m editing my face off. LOL.

3   If you were to write a story that required a journey, what country would you like to visit?
      There are a few countries in Europe that I’d love to visit and ultimately write about.  Italy, Spain, Greece…
I’d also love to visit Cyprus. That’s where my parents met. I hope I’ll make it there one day. I’m sure there’s a story or two I could cook up. J

Thanks for your time! :)
Thank you for having me!

Useful Links

Georgina Guthrie's Website
Georgina on Twitter 
Georgina on Goodreads

The Weight Of Words Synopsis

Aubrey Price is in the final months of her undergraduate degree at the University of Toronto. Bright, witty, and fiercely independent, Aubrey works part-time for the college dean and has her sights set on graduating with distinction. When she meets Dean Grant's son, Daniel, the TA in her senior Shakespearean studies course, a shared love of the Bard's works and an instant mutual attraction draw Aubrey and Daniel together. 

Unfortunately, a strict anti-fraternizing policy--made more perilous by a black mark on Daniel's record--keeps them apart. Against this academic backdrop, Aubrey and Daniel navigate their way through a steamy courtship, their forbidden romance aided, abetted, and sometimes thwarted by a colorful cast of friends, family, and classmates.


Now, CONTEST Time...

Georgina is really kind and one lucky person from Greece or Cyprus will win a "Weight Of Words" Ebook! Are you excited? I am... Just leave a comment with your email or twitter account in the comment section below!


The contest will be on until Wednesday 29/01/2014  23:59 Greece Time! Good Luck!

Tuesday, January 21, 2014

I am thinking...

Happy New Year! Kinda late I know but, I haven't planned this entry. Still, here it is. Some intangible ideas or maybe not. As some say, there are days and days...

Thinking Of You

There are days that I am thinking that I am quiet and maybe, just maybe some feel that I have gone far away. 

There are days that I am thinking that I have to do so many things, and although I am doing them. I am leaving a part, someone behind. It is not easy to stay focused.

I used to be more extrovert, but now I am more focused and introvert. I communicate yes, but I do talk only when I have something to say.

So many people express their opinions, the noise is so much sometimes. 
Sometimes, we don't even realize that we produce noise and not sound. 

If you had quality time for yourself what would you do? Do you have any idea how hard is to lock everything outside and just be yourself? 

If you had a chance to change anything. What that would it be?
I am thinking that there are times that Life is happening when we are too focused somewhere else. 
I am thinking that Change is inevitable and we don't realize it until it is too late.
I am thinking many things at the moment and my consciousness is flooded by sounds, images and words.

Too many words. 

I am thinking. Do you?
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...