Book Review: The Fault in Our Stars by John Green

Book : The Fault in Our Stars
Author: John Green
Paperback : 313 Pages
Publisher: Dutton Books

Diagnosed with Stage IV thyroid cancer at 13, Hazel was prepared to die until, at 14, a medical miracle shrunk the tumours in her lungs... for now. 
Two years post-miracle, sixteen-year-old Hazel is post-everything else, too; post-high school, post-friends and post-normalcy. And even though she could live for a long time (whatever that means), Hazel lives tethered to an oxygen tank, the tumours tenuously kept at bay with a constant chemical assault. 
Enter Augustus Waters. A match made at cancer kid support group, Augustus is gorgeous, in remission, and shockingly to her, interested in Hazel. Being with Augustus is both an unexpected destination and a long-needed journey, pushing Hazel to re-examine how sickness and health, life and death, will define her and the legacy that everyone leaves behind.

I started this story out of the blue two days ago. I haven't read its summary. I didn't know what I should expect next. That is not typical me. I really want to have an idea beforehand. 

The first pages of the story were really strong and I was captivated. What can you say about a realistic story of teenagers who have cancer? You cannot say much. Mostly because you cannot understand how they feel. And that is the best of this story. For once we get an idea / glimpse how those persons feel, their fears and all those negative emotions that linger around them.

I laughed in some places, I got teary into others, but when I finished the last chapter I had this feeling of reading something that mattered. No, matters to me dearly. It is too early to put it into words at the moment but that is true. ( I finished the book three hours ago.)

Those who read my reviews, know that I don't like to reveal things from the plot. It is beautiful written. Mr Green is a very talented author. I felt that every word he used was needed. I was impressed by his usage of words that we don't usually read in the genre. I am not familiar with his other work, but I will definitely read another story of his.

I highly recommend you to read it when you are in a such state of mind, where you won't stop reading it due to its theme. I have to warn you though. Even if, you are not in that state, you will want to know what happens next...

Κυκλοφορώντας με ένα e-reader στην πόλη.

Ξεκίνησα να διαβάζω βιβλία στο android κινητό μου από το 2010. Κυκλοφορούσα στην πόλη κινούμενη με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και νομίζω ότι είχα αντιληφθεί κάποιους που με κοιτούσαν παράξενα. Μα τι κάνει αυτή και κοιτάει τόση ώρα το κινητό της, μια πιθανή σκέψη που μπορεί να έκαναν τότε. 

Αγόρασα το πρώτο μου kindle, την άνοιξη του 2011. Από εκείνη την στιγμή και μετά έχω αγοράσει, διαβάσει αρκετά βιβλία, κυρίως αγγλόφωνα. Το νέο μου απόκτημα δε με απώθησε από το να αγοράσω κανονικά βιβλία. Το 2012 μόνο, αγόρασα σαράντα βιβλία και εικοσιπέντε ηλεκτρονικά βιβλία. Όχι άσχημα νομίζω. 

Η πρώτη φορά που σκέφτηκα να αγοράσω ένα e-reader, ήταν όταν επισκέφτηκα το 2010 μια φίλη μου στην Αγγλία και έφυγα από γνωστή αλυσίδα βιβλιοπωλείων έχοντας κατεβάσει κυριολεκτικά το μισό μαγαζί. Την μεγαλύτερη "ζημιά" μου την έκανε ο Hardcover τόμος του "Towers of Midnight" του Robert Jordan που το είχαν σε προσφορά στις 10 λίρες. Το είδα στην βιτρίνα και εννοείται ότι ζήτησα να κάνουμε μια μικρή στάση. Φεύγοντας, διαπίστωσα ότι τα βιβλία που κρατούσα ζύγιζαν τουλάχιστον 5 κιλά. 

Όταν γυρίσαμε σπίτι το μόνο που σκεφτόμουν κοιτώντας την βαλίτσα μου, ήταν πόσα θα πληρώσω στο αεροδρόμιο ως επιπλέον κιλά. Ευτυχώς για μένα, δεν πλήρωσα υπέρβαρο και γύρισα πίσω χαρούμενη με τις αγορές μου. Βέβαια ταλαιπωρήθηκε ο ώμος μου, αλλά χαλάλι. Όμως στο πίσω μέρος του μυαλού μου, μια σκέψη εμφανιζόταν. Γίνεται να πηγαίνω κάπου και να μην κουβαλάω τόσα πολλά βιβλία μαζί μου; 

Η απάντηση δόθηκε ένα χρόνο αργότερα, πάλι σε επίσκεψη στην φίλη μου στην Αγγλία. Μου δάνεισε το kindle της να διαβάσω την συνέχεια ενός βιβλίου που ήθελα και ξετρελάθηκα μαζί του. Εννοείται ότι έκανα πάλι μια βόλτα από εκείνο το χαριτωμένο βιβλιοπωλείο. Αυτή την φορά όμως περιορίστηκα σε κάποιους υπέροχους τίτλους από την Vintage που δε τους βρίσκουμε στην Ελλάδα.  

Ο μεγαλύτερος φόβος αρκετών είναι ότι με την έλευση των ηλεκτρονικών βιβλίων θα σβήσει το κανονικό βιβλίο. Για τους βιβλιόφιλους δε νομίζω ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο. Όσο και αν βολεύει η ευκολία με την οποία έχεις εκατοντάδες βιβλία σε μια συσκευή, το χαρτί είναι κάτι άλλο. 

Για μένα το να χαζεύω σε ένα βιβλιοπωλείο είναι ότι καλύτερο. Ίσως γιατί για κάποια λεπτά της ώρας, δεν ανήκω στην πραγματικότητα που μας ορίζει, αλλά γίνομαι μέρος ενός σύμπαντος από πολλές πραγματικότητες που αναζητούν να διερευνηθούν. Η τελετουργία του να βρω ένα εξώφυλλο που θα με τραβήξει κοντά του, το να διαβάσω το οπισθόφυλλο για να δω αν όντως με "καλεί" ώστε να βυθιστώ σε αυτό τον κόσμο, νομίζω είναι αναντικατάστατο.  

Παρόλα αυτά, δε γίνεται να αγνοήσω την τεχνολογία και την εξέλιξη των πραγμάτων. Έτσι το android μου είναι εφοδιασμένο με δύο διαφορετικούς e-reader. Κοιτάω το goodreads για να δω ποια βιβλία εμφανίζονται στα ράφια των φίλων μου και τα αναζητώ και εγώ. Παράλληλα, γνωρίζω συγγραφείς από το εξωτερικό που είναι self-published και τα βιβλία τους είναι διαθέσιμα μόνο σε ebook. Τα τελευταία δύο χρόνια έχω ανακαλύψει ιστορίες - διαμαντάκια, που υπό άλλες συνθήκες δε θα γνώριζα.

Έτσι καθημερινά, κυκλοφορώ με ένα e-reader στην πόλη. Όταν έχω διάθεση να διαβάσω κάτι, το μόνο που έχω να κάνω είναι να πατήσω το ανάλογο application. Το ευχάριστο είναι ότι παρατηρώ όλο και περισσότερο κόσμο να διαβάζει γύρω μου. Με την μόνη διαφορά, ότι πλέον δεν φαίνεται το εξώφυλλο του βιβλίου που είναι απορροφημένος ο καθένας από εμάς.

Αυτή την βδομάδα τελείωσα "Το Δείπνο" της Λίλας Κονομάρα στο χαρτί, ενώ σκέφτομαι να ξεκινήσω "Τον Ουρουγουανό Εραστή" του Ρονκαλιόλιο που κέρδισα σε ebook πριν λίγες μέρες.

Η ανάρτηση αυτή γίνεται στα πλαίσια της εβδομάδας "Διάβασε ένα ebook" (3 με 9 Μαρτίου) Διαβάστε περισσότερα στο ιστολόγιο του Ηλεκτρονικού Αναγνώστη

Φαντάζει η μέρα χίμαιρα...

Καλημέρα και καλό μήνα,
Πέρασε καιρός αλλά να 'μαι πάλι. Σκόρπιες λέξεις σχηματίζουν μια σκηνή.
Η Μούσα μου παρούσα με παρακινεί να τις καταγράψω. Απολαύστε την.

Uploaded with ImageShack.us

Φαντάζει η μέρα χίμαιρα
και εσύ μια νύμφη σε αραχνοΰφαντο νυφικό

Μαγεύει η μορφή σου τα πλήθη
φωνάζουν, ζητούν την προσοχή σου
μα εσύ δε δίνεις απάντηση σε κανέναν

Προσηλωμένη, τους προσπερνάς
Ταράζεις με τις αναπνοές σου το σύμπαν

Όμορφη κοπέλα, μα απόμακρη
γύρισε λίγο να σε δούμε και εμείς!

Προσευχές στα χείλη των ζώντων
μένουν αναπάντητες και αυτές

Άραγε από ποιο κόσμο ήρθες εδώ;
Πως ξεβράστηκες μπροστά μας, Θεέ μου!

Φαντάζει η μέρα χίμαιρα
και εσύ μια νύμφη σε αραχνοΰφαντο νυφικό
Μια μέρα του Μάρτη, ήρθες και εμφανίστηκες
Μας τάραξες, μας ύπνωσες και έφυγες αθόρυβα
Σε έκλεψε ο Ήλιος να μην δει άλλος την Ομορφιά σου