Απολογισμός του 2013...

Καλησπέρα, 

Ήρθε ο καιρός για έναν ακόμα απολογισμό. Το να βάζεις μια τελεία στα πράγματα καμιά φορά είναι θεμιτό. Έτσι και εγώ θα γράψω μερικά λόγια για την χρονιά που πέρασε. 

Όταν ξεκίνησε αυτό το έτος το μόνο που ζήτησα είναι το κάτωθι: 

Photo Credit: Me (Instagram)

Και τα κατάφερα. Αρκετά καλά για να μην πω ότι τα κατάφερα στο μάξιμουμ. Σε όλες τις εκφάνσεις αυτού του έτους ήμουν αληθινή στον εαυτό μου. Αρκετά αληθινή για να δω τα πρώτα σημάδια της κόπωσης και της αμφιβολίας. 

Φέτος αποφάσισα να ξεκινήσω ένα δεύτερο πτυχίο. Κάποια πράγματα με έχουν κουράσει αρκετά και ήθελα κάτι νέο. Μια νέα πρόκληση. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, επειδή ξέρω καλά τον εαυτό μου αλλά εσείς όχι, όταν βάζω κάτι στο μυαλό μου αυτό και γίνεται. Και έγινε. 

Παρακολουθώ ένα μάθημα Ιστορίας φέτος και μπορώ να πω ότι η ύλη είναι πολλή μεγάλη. Πάρα πολλή μεγάλη. Και όχι ότι δεν έχω συνηθίσει το διάβασμα. Το έχω συνηθίσει. Καμιά φορά όμως οι άλλες μεταβλητές της εξίσωσης δεν είναι ίδιες. Υπάρχει πάρα πολύ τρέξιμο στα γραφεία. Πολλή δουλειά, λίγος χρόνος και κόπωση. Πολλή κόπωση. 

Θα μπορούσα να πω ότι έχω μπουχτίσει τα ίδια και τα ίδια, γιατί τα έχω μπουχτίσει. Και ενώ φαινομενικά τίποτε δε συμβαίνει, τα πάντα έχουν συμβεί! Απλά δεν εστιάζω εκεί την δεδομένη στιγμή για να τα αντιληφθώ όλα. 

Η αμφιβολία ήρθε λοιπόν και μου χτύπησε την πόρτα. Where did I let myself into? Γιατί τώρα; 

Γιατί πάντα όταν παίρνεις μια απόφαση που αλλάζει ή θα αλλάξει την ζωή σου, υπάρχουν δυνάμεις που αντιστέκονται. Το παλιό, το σύνηθες, το δεδομένο. 

Φέτος ήταν ο πρώτος χρόνος που δεν έχω γράψει όσο θα ήθελα. Έχω διαβάσει πολύ ναι, αλλά δεν έχω γράψει. Όμως, για ότι έχω γράψει είμαι περήφανη. Υπάρχει μια διαφοροποίηση, από τα πρωτόλεια κείμενα μου. Μια διαφοροποίηση που σχηματίζεται αργά αλλά σταθερά και αυτό είναι μεγάλη επιτυχία σε ένα χρόνο που η ζωή απαίτησε από μένα να είμαι συγκεντρωμένη, τυπική και up to the point στον εργασιακό μου χώρο. 

Δε ξέρω τι θα φέρει το 2014. Σίγουρα αλλαγές. Αλλαγές προς το καλύτερο ή το χειρότερο δε γνωρίζω ακόμα. Σίγουρα όμως, θα με φέρει κοντά σε όλα εκείνα που αγαπώ. Γιατί το παν στην ζωή είναι να αγαπάς και να αγαπιέσαι. 

Καλή χρονιά να έχουμε με ότι, όσους, όσα αγαπάμε...

Υ.Γ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Σπύρο. Ξέρει αυτός...

Υ.Γ. 2 Δεν έχω ξεχάσει τους υπόλοιπους. Τα ευχαριστώ μου και σε εσάς... (για να μην παραπονιέστε)