Μέσα σε μια κοινωνία που καταρρέει..

Καλημέρα,

Τις σημαντικές μέρες τις κρατάς μέσα σου ως κόρες οφθαλμού. Τις κρατάς για να πιαστείς από κάπου. Να το θυμάστε... 

Υ.Γ. Παρέα στο παρακάτω κείμενο, μου κράτησε ο Ludovico Einaudi με το Experience

Photo Credit

Μέσα σε μια κοινωνία που καταρρέει

ψάχνω να βρω ένα στήριγμα

Τελικά το βρήκα ανέλπιστα

στο πρόσωπό μου

Το να σταθείς γερά στα πόδια σου,

να επιβιώσεις,

να μεταμορφωθείς και να μεταμορφώσεις

Σαφώς, δεν έρχεται έτσι εύκολα

Θέλει χρόνο, κόπο

Θέλει υπομονή, επιμονή

Θέλει πείρα

Θέλει να αγαπάς τη ζωή

Να αγαπάς τον εαυτό σου

Όπως είναι, όπως είσαι

Η αποδοχή, μας ανοίγει τα μάτια

Μέσω αυτής μπορούμε να προχωράμε μπροστά

Πρέπει να πιστέψεις σε σένα,

στις δυνάμεις σου,

στα λάθη,

στα πάθη,

στις αδυναμίες,

στα όνειρα σου

στα Θέλω σου

σε σένα

Μέσα σε μια κοινωνία που καταρρέει δεν είσαι μόνος

Έχεις για παρέα τους απανταχού "πεπειραμένους"

Έχεις για παρέα την ίδια τη ζωή

Τη ζωή σου...

Ξεκινάς να γράψεις μια ιστορία...

Καλημέρα,
Χρόνια πολλά, καλό μήνα...Ξεκίνησα να κάνω διορθώσεις στο χειρόγραφο μου και να μερικές σκέψεις...

Photo Credit

Ξεκινάς να γράψεις μια ιστορία και βγαίνεις από αυτήν, άλλος άνθρωπος. 

Δε μένεις στάσιμος, δε γίνεται να μείνεις στάσιμος.

Εξελίσσεσαι και εσύ, όπως και οι χαρακτήρες σου. 

Δίνεις τις δικές σου μάχες

Δίνεις και παίρνεις

Δίνεις και κάποια στιγμή

αυτό που έχεις στα χέρια σου 

είναι η επιβράβευση

όλων εκείνων των θυσιών

που έχεις κάνει,

των αγαπημένων σκηνών 

που σκότωσες για το σύνολο

Ξεκινάς να γράψεις μια ιστορία και βγαίνεις από αυτήν, άλλος άνθρωπος. 

Και εσύ τώρα που με διαβάζεις αναρωτιέσαι τι αραδιάζω. 

Λόγια ψυχής, τίποτε άλλο...