Καλημέρα,
Πάει καιρός που ανέβασα κάτι στο ιστολόγιο μου. Σήμερα αποφάσισα να μιλήσω, για αυτά που έρχονται...
Βλέπεις την καταστροφή να έρχεται
ουρλιάζεις, μα κραυγή δε βγαίνει
Θεέ μου! Κάνε να είναι ένας εφιάλτης, σκέφτεσαι
Μα βαθιά μέσα σου ξέρεις τι συμβαίνει
Καταστρεφόμαστε. Όχι μόνο οικονομικά
Η καταστροφή μας άλωσε πνευματικά
Χάθηκε το μέτρο.
Χάθηκε.
Δε το βλέπετε;
Τρέχουμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα,
προς ένα μέρος χωρίς επιστροφή
Τρέχουμε, μα δε σκεφτόμαστε
να σταματήσουμε πριν την στροφή
Βλέπεις την καταστροφή να έρχεται;
Ουρλιάζεις, μα κραυγή δε βγαίνει
Θεέ μου, κάνε να είναι ένας εφιάλτης
Μα κλείνοντας τα μάτια, από τα δάκρυα,
καταλαβαίνεις, τι σε περιμένει...
Το παραπάνω κείμενο έντυσε μουσικά η υπέροχη μελωδία της
Ελένης Καραϊνδρου - Memories
