Σκέψεις διάσπαρτες. Λέξεις διάσπαρτες. Ουσίες και νοήματα διάσπαρτα. Το βράδυ αυτό με ταξιδεύει...
Μια μέρα ακόμα. Μια μέρα που την περιμένω. Σχεδόν ακουμπάω το περίγραμμα της. Σχεδόν. Γιατί ακόμα και τώρα, γνωρίζω ότι μετά από αυτή την μέρα τα πράγματα θα είναι διαφορετικά...
Διαφορετικά. Θα είμαι ελεύθερη για λίγες μέρες να φύγω από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Ρουτίνα. Δε θέλω άλλη ρουτίνα. Θέλω θάλασσα! Θέλω το μπλε του ουρανού να είναι το μόνο που βλέπω. Και αν έβλεπα...Και αν έβλεπα κάτι άλλο ακόμα, αυτό το κρατάω για τον εαυτό μου.
Μερικά πράγματα είναι καλύτερο να μένουν μέσα μας. Να γιγαντώνονται, να ωριμάζουν και να γίνονται ένα με σένα. Σαν έκρηξη σουπερνόβα που συμπαρασύρει το σύμπαν μέσα μας, σε ένα ξέφρενο γλέντι.
Περίμενα αυτή την στιγμή καιρό τώρα. Σχεδόν την ενστερνίστηκα, όπως την κολόνια που φορούσες προχτές. Σε τυλίγει σταδιακά στο κουκούλι της ζεστασιάς και της μυρωδιάς σου. Η μυρωδιά σου είναι μέσα στο μυαλό μου. Δεν ξεχνιέται. Σαν την αλμύρα από το φιλί σου. Η ανάσα σου...
Σε νιώθω δίπλα μου. Νιώθω την ανάσα σου στο λοβό μου και σχεδόν περιμένω την στιγμή που θα ψιθυρίσεις το όνομα μου. Περιμένω...
Καρτερικά περιμένω, την μελωδία που δημιούργησες για μένα.
Περιμένω και αγωνιώ...
Περιμένω, βλέπω το χαμόγελο σου και όλα τα ξεχνώ...
